भौतिकवादीले सोध्छन : तपाईहरू के गरी बस्नु हुन्थ्यो ? जतिखेर :
- न प्रविधिमा पहूँच थियो,
- न इन्टरनेट थियो,
- न कम्प्युटर थियो,
- न टेलिभिजन थिए,
- न एयर कण्डिशन थियो,
- न कार थिए,
- न मोबाइल फोनहरू थिए ।
हाम्रो_उत्तर_छ :
"जसरी तिम्रो पुस्ता आज बाँचेको छ" :
- न प्रार्थना छ,न भाव
- न दया/न करूणा छ,
- न इज्जत/सम्मान छ,
- न चरित्र छ, न चेतना
- न लाज छ, न सरम
- न कुनै विनयशीलता छ,
- न समय-पालना छ,
- न खेलकूद छ,न मनोरञ्जन
- न भरपर्दा साथीसंगी छ्न् (मात्र फेस्बुके साथी)।
बिक्रम सम्वत २०३० देखि २०५० को विचमा गाउँमा जन्मिने हामी त साँच्चिकै भाग्यमानी छौं। हाम्रो जीन्दगी त्यसको ज्वलन्त प्रमाण हो :
खेल्दा र साइकल चलाउँदा हामीले कहिल्यै हेलमेट लगाएनौँ । हामीले स्कूलपछि साँझ परुञ्जेल खेल्यौँ, टिभि कहिल्यै हेरेनौँ । हामी साँच्चैका साथीसङ्ग खेल्यौँ, इन्टरनेटका साथीसङ्ग होइन । तिर्खा लागे धाराको पानी सोझै पियौँ, बोतलको होइन । दैनिक एक-एक थाल भात खाए पनि हाम्रो तौल कहिल्यै बढेन ।हामीले हाम्रो बारीमा युरिया केमिकल नहालेको अन्न र तरकारी खाएर हुर्किएका हौं। हामी हाम्रै गोठमा पालेको गाईको दुध खाएर हुर्किने अवसर पायौं। हामी जुनेली रातमा मोजाको बल बनाएर गेम खेल्थ्यौं। खाली खुट्टा डुलेपनि हाम्रा पैतलामा केही भएन ।हाम्रा बाउ-आमाले हामीलाई स्वस्थ राख्न कुनै थप पोषिलो खाना खुवाउनु परेन । हाम्रा खेलौना हामीले आफैँ बनायौँ र खेल्यौँ । हाम्रा बाऊ-आमा धनी थिएनन् । तिनले हामीलाई संस्कार र माया दिए, अरू सांसारिक बस्तु होइन । हामीसङ्ग मोबाइल फोन थिएन, डिभिडि, प्ले-स्टेशन, एक्स-बक्स, भिडिओ गेम, ब्यक्तिगत कम्प्युटर, इन्टरनेट-गफ थिएनन् तर हामीसङ्ग वास्तविक साथीहरू थिए । हामी नबोलाइकनै साथीको घर जान्थ्यौँ र उतै खाना खान्थ्यौँ । तिम्रो भन्दा अलि फरक, हाम्रा नाता-गोता नजीकै बस्थे, त्यसैले हामी सङ्गै पारिवारिक जमघटको आनन्द लिन्थ्यौँ । हाम्रा श्याम-स्वेत तस्वीर हुन सक्छन् तर तिनमा तिमीले रङ्गीन यादहरू पाउँछौ । हाम्रो पुस्ता अद्वितीय र सबै भन्दा बढि सुझ-बुझ भएको पुस्ता हो किनकि हामी आफ्ना माता पीताले भनेको सुन्ने अन्तीम पुस्ता हौँ र आफ्ना छोराछोरीको कुरा सुन्ने पहिलो पुस्ता हौं । हामी यस्तो पुस्ता हौं, जसले आफू जन्मदा अस्तित्वमै नभएका प्रविधिको प्रयोग गर्न समेत तिमीलाई मद्दत गरिराखेका छौँ । हामी "हामी नै यो युगका नेपाली स्वदेशी पुस्ता" हौँ ! त्यसैले तिमीहरू..- हामीसँग रम,
- हामीबाट सिक,
- हामीलाई सम्पत्तिको रुपमा लेऊ,
- हामी यो धर्ती र तिम्रो जीवनबाट अलप हुनु अघि यहाँका सबै चिज र सबै मान्छेलाई माया गर ।।संगत गर ..
- Pushparaj Purush
No comments:
Post a Comment